Na zalesionym wzgórzu (
373 m n.p.m.) znajdują się ruiny, a raczej szczątki zamku "Ostrężnik". Prowadzą do niego
czarne znaki dojściowego Szlaku Ostrężnickiego (
0,5 km). Na podstawie analizy architektury zachowanych resztek, przeprowadzonej w 1959-60 przez Włodzimierza Błaszczyka, materiału budowlanego (kamień łamany) itp., można przyjąć, że zamek powstał w 2poł. XIV wieku, być może na miejscu wcześniejszego. Legendy wiążą go z rozbójnikami; niektórzy przypuszczają, że stanowił więzienie dla przestępców. Zdaje się jednak, że jak na więzienie zamek był za obszerny. Składał się z zamku dolnego i górnego, oddzielonych od siebie głęboką fosą. Zamek górny mieścił się na wysokiej, urwistej od strony pn. skale i zajmował obszar o pow. ok..
1500 m2. Długość murów obwodowych wynosiła
144 m. Otaczały one pomieszczenia mieszkalne o układzie amfiladowym. W płd. części wznosiła się, wystająca na zewnątrz murów, obszerna, czworokątna wieża, pod którą znajdowały się zasypane obecnie podziemia. Od strony płd. stok opada do głębokiej fosy. Poza nią znajdował się zamek dolny o pow. ok.
7200 m2.
Do utworzenia tego artykułu posłużono się książką:
"Orle gniazda i krajobrazy jurajskie" Zinkow Julian
wyd. Sport i turystyka 1983r.

W zamkowym wzgórzu, po jego północnej stronie, znajduje się wylot Jaskini Ostrężnickiej. Tkwiący pośrodku potężny słup skalny dzieli ją na dwa równoległe korytarze. Legenda mówi, że jeden z nich był niegdyś zamknięty potężnymi żelaznymi drzwiami, które dziś znajdują się w kościele w Potoku Złotym. Podobno kryły się za nimi nieprzebrane skarby, strzeżone przez złe moce. Pewnego dnia młody człowiek dobrał się do skarbów, ale kiedy chciał je wynieść z groty, drzwi samoczynnie zatrzasnęły się, obcinając mu piętę. Podobno od niego wywodzi się znany w okolicy ród Piętaków.
Do utworzenia tego artykułu posłużono się książką:
"Szlakami Krainy Orlich Gniazd" Przewodnik Turystyczny - Ryszard Jakubowski
wyd. Sport i Turystyka MUZA SA 2006